Epiloog
31 december 2005
Het jaar 2005 zit er weer op. Voor ’s-Hertogenbosch een middelmatig jaar met hoogte- en dieptepunten, de meeste vaak op kleine en persoonlijke schaal, maar sommige op grotere schaal. Het feest der feesten, carnaval, werd omgeven door wat gerommel, niet alleen qua organisatie, ook qua belangstelling. Toch werd er weer genoten. Dat gold ook voor de andere festiviteiten, die onder andere plaatsvonden in het kader de Europese vestingstad 2005. Vele namen de uitdaging aan om expeditie moerasdraak te voltooien. Later in het jaar vond er ook nog de duikmarathon plaats in de Oosterplas voor kika, het kinderkankerfonds. Er vonden diverse acties plaats voor goede doelen, velen op kleine schaal, bijvoorbeeld voor de slachtoffers van de tsunami. De gemeente wilde er geen geld voor geven, omdat ze niet vond dat de gemeente gemeenschapsgeld zo mag besteden. Uiteindelijk ging het college toch door de knieën.Het dieptepunt is waarschijnlijk het geweld in de Graafsewijk na een uitzending van SBS over een man die zijn dochter misbruikt had. De noodstoestand werd afgekondigd en de stad was negatief in het nieuws. Ook vonden er een paar moorden plaats. Ook dit bracht op kleine schaal beroering in de betreffende wijken. Toch was er ook veel vreugde bij de kinderen die meededen aan de kindervakantieweken en ook het sportieve vermaak op het Engelermeer werd gewaardeerd.
Op woongebied was er ook veel beroering. De gemeente kwam met diverse plannen, waar de bevolking het moeilijk mee had. Het masterplan voor Boschveld kwam te vervallen en wordt nu kleinschaliger aangepakt. Ook de nieuwbouw bij de Zuiderplas stuitte op verzet en zijn er onlangs nieuwe voorstellen gedaan. Ook de sloop/ renovatie op de Donken viel niet altijd in goede aarde en ook Deuteren wilde de plannen gewijzigd zien. Aan de andere kant kampt de gemeente met een chronisch tekort aan woningen. Maar liefst 9000 mensen op de wachtlijst, met wachttijden die kunnen oplopen tot 4 jaar, zijn velen een doorn in het oog.
Toch is er ook trots. Het Paleiskwartier heeft veel belangstelling en ook de Groote Wielen ligt goed op schema. Wonen in ’s-Hertogenbosch is vooralsnog een probleem. Ook werk zorgt voor kopzorgen, vooral de discriminatie door werkgevers van allochtone werknemers steekt het college. Ook het verlies van een flink aantal ID-banen, vooral in het onderwijs, zorgt voor onrust. De problemen lijken slechts ten dele gekeerd te worden. Ook kwam de armoede meer in het nieuws en werd er zelfs gestart met een voedselbank, een nobel initiatief, dat mijns inziens wat te vaak werd bekritiseerd. Ook de kraakbeweging werd weer actiever. Vele panden werden gekraakt en ook weer (vrijwillig) ontruimd.
Ook werden er in het laatste volledige politieke jaar een aantal zogenaamde speerpunten door de raad geloodst. Er kwamen beslissingen over de Markt en de Parade. Ook de Randweg werd eindelijk goedgekeurd, al heeft de Raad van State het laatste woord. Ook de parkeergarage aan de Hekellaan kwam door de raad, maar vanwege de stofproblematiek, niet door de Gedeputeerde Staten. Stof speelt wel meer projecten in de parten. De nieuwbouw rondom de Biechten werd zelfs stilgelegd. Een project dat een dieptepunt bereikte was de automatische parkeergarage onder het Huis van de Stad. Het ding werkte niet, de aannemer CVSS ging failliet, maar de gemeente is wel eigenaar de installatie. Ze hoopt het zaakje in 2006 toch aan de praat te krijgen. Toch leidde het hele proces rondom de garage tot een politieke discussie over het ambtenarenapparaat. Het college moest flink in het stof bijten en Rombouts moest zelfs zijn excuses aanbieden.
Ook op cultuurgebied gebeurde er veel. De Verkadefabriek blijkt veel succesvoller dan gedacht en ook de W2 concertzaal draait, tegen de verdrukking in, redelijk. Minder goed gaat het met het Theater aan de Parade. Ondanks goede bezettingen, leidt de organisatie verlies. Het Koningstheater maakte zijn comeback in het oude pand Bis en deed dat redelijk succesvol. Dat kan niet gezegd worden van het theaterfestival Boulevard. Door het slechte weer werd er minder geconsumeerd, terwijl de bezettingsgraad van de voorstellingen over het algemeen boven verwachting was. Alleen topact Les Arts Sauts viel zwaar tegen. De organisatie moest achteraf bij de gemeente aankloppen voor extra geld, wat werd verstrekt, maar het bestuur kreeg de wacht aangezegd, ze mogen alleen nog maar met toestemming projecten boeken. Ook de start van het Stedelijk Museum 's-Hertogenbosch verloopt boven verwachting goed en het Noord Brabants museum heeft een topjaar, mede dankzij de expositie Knus over de jaren 50.
En zo verstreek het jaar in het Bossche. Er gebeurde nog veel meer, zoals de oprichting van het veiligheidshuis, de uitzettingen vanwege wietzolders, de oprichting van een jongerencentrum, de teloorgang van Tijopo, de vrolijkheid op Koninginnedag, de sportieve successen van de hockeydames, basketbalheren, het nieuwe stadion voor OJC Rosmalen en de successen van de Taekwondo ploeg uit ’s-Hertogenbosch. Ook Flik Flak mocht delen in successen van Yuri van Gelder en Jeffrey Wammes tijdens de wereldkampioenschappen turnen. Zo zal voor een ieder het jaar verschillend verlopen zijn. Zo heeft ieder zijn of haar diepte- of hoogtepunten. In een land waar het leven steeds moeilijker wordt, het terrorisme fobie ernstig rondwaart, maar ’s-Hertogenbosch waarbij grotendeels gevrijwaard bleef. Ook dreigend koopkrachtverlies lijkt voor velen iets onacceptabels, maar zal uiteindelijk toch moeten, willen we onze positie in deze wereld handhaven.
Wat 2006 ook moge brengen, ik hoop dat iedereen beseft wat vrijheid is en dat daar een prijskaartje aanhangt. Ik hoop dan ook dat meerdere mensen gaan beseffen dat de wereld groter is dan hun straat of wijk. Ik hoop ook dat de tolerantie weer toeneemt en dat allochtonen die proberen te integreren, ook de kans krijgen. Het afgelopen jaar heb ik net iets te vaak gezien dat medemensen die hun hand uitstaken, deze door de allochtone groep niet zag worden aangenomen. En mensen die zich buitengesloten voelen kunnen uiteindelijk rare dingen doen. Ik hoop dan ook dat 2006 weer een jaar wordt van echt samenleven en samen delen. Dat laatste hoeft niet materialistisch te zijn, maar kan al gewoon door samen dingen te doen. En natuurlijk hoop ik dat iedereen zijn of haar stem laat horen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Ik hoor nogal eens geklaag en verzet, maar hoor maar weinig van samenwerking.
Leer van je medemensen, leef in gezondheid en pluk de dag, elke keer opnieuw.